Queen Charlotte track and Abel tasman

Hello!

Ik ben nog eens in de bewoonde wereld terechtgekomen dus de moment om hier nog eens iets te posten.

De laatste dagen in Wellington nog goed geamuseerd. Een dag met Sean en Nick (de gasten van Big day out) door de stad gewandeld. Ik weet nu wel ongeveer alles zijn daar. Wellington is helemaal niet zo groot, je kan overal te voet naar toe, maar wel pakken gezelliger dan Auckland. De hoeveelheid pubs en bars spelen daarin misschien wel een rol :)Samen met Sean en Nick op zoek gegaan naar de beroemdste zwerver van NZ maar we hebben hem spijtig genoeg niet kunnen vinden. We hebben al zijn schuilplaatsen gecheckt maar hij viel nergens te bespeuren. Toch een kleine teleurstelling :) De laatste dag in Wellington heb ik samen met Reto het Te Papa bezocht. Het regende de hele dag dus perfect om een dag in een museum rond te lopen. Het was trouwens helemaal niet zo'n saai museum. Wel gigantisch groot en veel interactieve opdrachten en heel veel info over het ontstaan van NZ. Enig saai deel was de hedendaagse kunst uit NZ, dat trekt op niets. Mooiste werk daar was een gebruikte tent die ze tegen de muur hebben geplakt: prachtig :) Woensdag 28/1 was het dan tijd om afscheid te nemen (toch voor een paar maand) van het Noordeiland. 's Morgens vroeg mijn Ferrari op de boot gereden en na een tocht van 3u bereikten we dan het Zuideiland. Reto, de Zwitser, had/heeft dezelfde plannen als mij dus die heeft samen met mij de overtocht gemaakt.

Wanneer je met de ferry aankomt op het Zuideiland is de eerste verplichte halte Picton. Daar valt eigenlijk bijzonder weinig te beleven maar samen met Reto heb ik er toch maar het beste van gemaakt :) Topattractie daar was een treinritje doorheen het park. De backpacker waar we verbleven was ook zeker en vast de moeite: gratis ontbijt, 's avonds chocoladecake met ijs voor alle gasten en er was een jacuzzi. Meer moet dat niet zijn :)Ondanks het de goede slaapplaats hielden we Picton toch al na 1 dag voor bekeken. We hadden alles in de bewoonde wereld gezien, wat rest er dan nog....3 dagen in het bos gaan rondhuppelen en 71 kilometerkes afleggen natuurlijk. Uiteraard was het een goed aangeduide wandeling, anders begin ik er niet aan :) Ah ja de naam van de wandeling was de Queen Charlotte track. Samen met Reto onze tocht begonnen op de plaats waar Captain Cook ook 100 dagen lag aangemeerd met zijn schip. Twee is nogal weinig om zo ver te wandelen dus onze sociale vaardigheden nog is aangesproken en hopla: na 1 kilometer waren we al met 4 om te wandelen. We hadden 1 Amerikaan, Travis, en een Duitse, Antje, gevonden. Travis deed de wandeling echter in 4 dagen dus die hebben we halverwege de eerste dag nog moeten achterlaten. Na 28 km, steeds bergop bergaf, bereikten we eindelijk Punga Cove waar we konden slapen. 's Nachts nog wel een paar keer wakker geworden door geritsel omheen de tent. Het bleek een vogel te zijn die niet kon vliegen en aan de hongerige kant was. Reto werd toen volledig zot bij het gedacht dat hij misschien wel een Kiwi bird zou kunnen zien. De volgende dag werd tijdens het ontbijt duidelijk welk beest het was: een Weka. Spijtig genoeg voor Reto geen Kiwi :)Een Weka is eigenlijk een behoorlijk arrogante vogel want hij kwam zonder schroom eten stelen uit onze rugzak. Dag 2 en dag 3 van de toch verliepen zoals de eerste dag: prachtig uitzicht over de Marlborough Sounds, veel mooie stranden en pijnlijke voeten 's avonds. Vorige zondag zat de wandeling er op en dat moest dan ook gevierd worden. In de Irish pub (jaja weeral daar) speelde een lokaal groepje. Slechts een dertigtal mensen in de bar waarvan het merendeel uit lokale dronkaards bestond. Ideaal voor een feestje dus :)

Maandag was het tijd om Picton te verlaten en iets betere oorden op te zoeken. Nelson, de plaats met het meeste aantal uren zon in NZ, leek ons wel een geschikte plek. Veel reizigers hadden blijkbaar hetzelfde plan want het was zeer moeilijk om daar een slaapplaats te vinden. Uiteindelijk moest mijn tent weeral redding brengen. Het oorspronkelijke plan was om in Nelson een job te zoeken maar al snel bleek dat een onmogelijke opdracht. Het appelseizoen blijkt hier pas rond 20 februari te beginnen, tot dan valt er weinig tot niets te doen in de orchards. Geen probleem voor mij, dan nog maar wat voort reizen. Twee dagen in Neslon verbleven en toch wel wat bezichtigd. O.a. het middelpunt van NZ (dat stelde zoals verwacht heel weinig voor), een katedraal (ook gene vette, meerdere malen het strand en nog een gigantische bosbrand (de zon was volledig achter de wolken verdwenen en het regende assen, niet goed voor mijn tentje :) ) Na 2 dagen hielden we Nelson voor bekeken en was het opnieuw tijd voor een wandeling: de Abel Tasman track. Deze wandeling langsheen de kustlijn zou ook weer 3 dagen en 2 nachten in beslag nemen. Het eerste deel van de tocht hebben we echter in een kajak afgelegd. De kans bestaat dan dat ge orca's of dolfijnen ziet maar we hadden geen geluk. Niet getreurd echter, toch het eerste "echte" beest hier gezien: een zeehond :)Na het kajakken stond nog een wandeling van een tiental kilometer op het programma. Nog even in Cleapatra's pool gezwommen. Ijskoud water maar wel een natuurlijke schuifaf, dat konden we niet laten liggen :) De volgende dagen was het bloedheet (pakt tussen 30 en 35 graden) en met een rugzak van 20kg valt dat niet echt mee. Al chance was het merendeel van de tocht langsheen stranden zodat we nogal dikwijls 'een plonske'gedaan hebben. De laatste dag hebben we ook nog een zeehondenkolonie gezien. Een tiental beesten in actie kunnen bewonderen.
Moeilijk om te zeggen welke wandeling nu het beste was maar mijn voorkeur gaat toch uit naar de Abel Tasman track. Het wandelen doorheen de jungle was gelijkaardig maar het uitzicht en de stranden waren toch veel mooier.

Dat waren de belevenissen van de afgelopen 2 weken alweer. Ik heb echt geen idee wat de komende week gaat brengen. Morgen ga ik proberen een contract in orde te brengen zodat ik hier vanaf de 20ste wat kan plukken. Als dat niet lukt zal ik nog wat moeten improviseren :)Normaal gezien zal ik volgende week ook nog met Reto rondtoeren. Hij vertrekt volgende zondag wel voor 2 weken naar Australie dan kan ik weeral op zoek naar ne nieuwe maat :p

Ciao!

Witte