Nelson lakes, Kaikoura and Christchurch
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wouter
05 April 2009 | Nieuw Zeeland, Motueka
Hallowkes!
Het blaadjes plukken in de wijngaard is ondertussen al een klein 2 weken achter de rug (eindelijk!!!!!) dus hier nog een paar 'echte' reisverhalen.
De laatste werkweek konden we slechts 1 dag werken. Normaal gezien zou de oogst rond de 22ste maart beginnen maar de druiven bleken nog te zuur. Geen zin om nog een week in Motueka te zitten niksen dus nog maar is op pad gegaan. Samen met Jimmy (prachtige naam voor een Japanner :)), Yukari (klinkt al iets meer Japans eh) en Nicolas (France) een 3-daagse trektocht doorheen Nelson lakes gedaan. De eerste dag was aan de saaie kant omdat de wandelpaden uitsluitend doorheen het bos liepen. De tweede dag begon met een steile klim zodat we boven de boomgrens kwamen en eindelijk het ene mooi uitzicht na het ander kregen,enkel de wolken verstoorden het soms. Dag 3 was zeer gelijkaardig dan de tweede, zeker de moeite dus :) Wel een dik kwartier achter een rots moeten schuilen omdat er een sterke wind de kop op stak. Jimmy zijn map is nog gaan vliegen maar dat was allemaal geen erg. Misschien nog wat meer over Jimmy vertellen want dat is eigenlijk toch wel een attractie op zijn eigen ze. Hij draagt altijd groene kledij (st Patricks day heeft em dan ook uitvoerig gevierd met de nodige dosis Guiness), altijd geweldig vrolijk,als ge hem hoort praten schiet ge gegarandeerd in de lach en hij doet niets liever dan in een bos wandelen (het was trouwens de derde keer dat hij naar Nelson lakes ging). Ideaal om zo'n exemplaar mee te pakken voor een driedaagse wandeling :)
Na Nelson lakes opnieuw een nacht doorgebracht in Motueka en dan was het tijd voor het afscheid. Toch met wat spijt vertrokken daar, ne plezante tijd gehad :) Maar uiteraard zijn er nog veel leuke plekken in NZ die ik nog moet zien dus niet getreurd. Samen met Nicolas en Lisa (de Duitse waarmee ik de East cape tour gemaakt heb) over Lewis Pass naar Hamner Springs gereden. Spijtig genoeg regende het daar de hele tijd waardoor we onze tijd vooral in de backpacker hebben doorgebracht. Toch is geprobeerd met Nicolas om een wandeling te maken naar Mount Isobel. Dik spijt van gehad want de berg was volledig verhuld in de wolken. Zichtbaarheid was iets meer dan 50m. Prachtig grijs uitzicht :) Al chance was er nog een 41m hoge waterval, dat maakte de trip toch een beetje de moeite waard. Buiten een soort van kuuroord viel er niet veel meer te beleven in Hamner springs. De volgende dag dan ook al vertrokken. Nieuwe bestemming was Kaikoura en de walvissen. Niet zo'n lange autorit, een 2u, maar toch geweldig gefrustreerd uit de auto gekropen. De reden? Het gezaag van Lisa. Echt veel goesting gehad om die onderweg ergens te droppen maar dat toch maar gelaten :)
Kaikoura is ook weer een geweldig klein dorpje dat volledig op het toerisme gericht is. De walvissen hebben daar waarschijnlijk wel iets met te maken :) Een kilometer in de Pacific Ocean bevindt zich ter hoogte van Kaikoura een soort van canyon. De oceaan gaat daar van een paar honderd meter ineens een dikke kilometer diep. Daar zit veel plankton en vis en bijgevolg zijn er ook heel wat walvissen te zien (in 95% van de whale watching tours krijg je walvissen te zien). De eerste dag was opnieuw een bewolkte dag. Samen met Nicolas dan maar een wandeling naar de zeehondenkolonie gemaakt. Ene zeehond is er toch in geslaagd om een bomma geweldig te laten verschieten. Hij zat verstopt in de bosjes en toen de bomma passeerde stormde hij al brullend uit zijn schuilplaats met een hysterische bomma als gevolg. Moeilijk om dan niet te lachen :D Ook nog 4 Orca's gezien maar dat was vanop 200 m afstand. Veel meer dan 4 kleine vinnen krijg je dan niet te zien spijtig genoeg. De tweede dag in Kaikoura een wandeling naar Mount Fyffe gemaakt. Ah ja dat is ook nog speciaal in Kaikoura. Vlak naast de oceaan start een bergketen, hoogste top is ongeveer 2600m denk ik. De top van onze berg was slechts 1600m. Wel een stevige wandeling als je van op 100m moet beginnen. Na 3 uur stappen toch de top bereikt. Prachtig uitzicht en we konden ook het resultaat zien van wat de wolken de dagen voordien geproduceerd hadden: sneeuw. Uiteraard een sneeuwman op de top gemaakt :) De derde dag in Kaikoura was het dan eens tijd om een walvis te spotten. Het was nog eens schitterend weer dus de perfecte dag om een paar beestjes te zien. Helaas echter, geen enkele walvis gezien tijdens de trip. Wel een hele hoop albatrossen en een 50tal Dusky dolphins maar geen potvis, blauwe vinvis of free Willy te bespeuren. Al chance kregen we 80% van ons geld terug. Ook gevraagd waarom er geen walvissen waren en de reden zou een kleine aardbeving zijn die plaatsvond in Nelson lakes de dag nadat wij daar vertrokken zijn. Een gemiste kans om is een aardbevingske te voelen :)
Momenteel bevind ik mij in Christchurch, de grootste stad op het Zuid-eiland en erg Brits. Veel valt er echter wel niet te beleven,allez overdag toch niet :) Morgen opnieuw verder dus. Bestemming wordt waarschijnlijk Banks Peninsula en daarna Arthur's Pass. De 15e ga ik dan nog eens een week in een backpacker werken. Deze keer in Oamaru en laat dat nu net de plaats zijn waar de pinguins zitten :)
Greetz
Witte
Het blaadjes plukken in de wijngaard is ondertussen al een klein 2 weken achter de rug (eindelijk!!!!!) dus hier nog een paar 'echte' reisverhalen.
De laatste werkweek konden we slechts 1 dag werken. Normaal gezien zou de oogst rond de 22ste maart beginnen maar de druiven bleken nog te zuur. Geen zin om nog een week in Motueka te zitten niksen dus nog maar is op pad gegaan. Samen met Jimmy (prachtige naam voor een Japanner :)), Yukari (klinkt al iets meer Japans eh) en Nicolas (France) een 3-daagse trektocht doorheen Nelson lakes gedaan. De eerste dag was aan de saaie kant omdat de wandelpaden uitsluitend doorheen het bos liepen. De tweede dag begon met een steile klim zodat we boven de boomgrens kwamen en eindelijk het ene mooi uitzicht na het ander kregen,enkel de wolken verstoorden het soms. Dag 3 was zeer gelijkaardig dan de tweede, zeker de moeite dus :) Wel een dik kwartier achter een rots moeten schuilen omdat er een sterke wind de kop op stak. Jimmy zijn map is nog gaan vliegen maar dat was allemaal geen erg. Misschien nog wat meer over Jimmy vertellen want dat is eigenlijk toch wel een attractie op zijn eigen ze. Hij draagt altijd groene kledij (st Patricks day heeft em dan ook uitvoerig gevierd met de nodige dosis Guiness), altijd geweldig vrolijk,als ge hem hoort praten schiet ge gegarandeerd in de lach en hij doet niets liever dan in een bos wandelen (het was trouwens de derde keer dat hij naar Nelson lakes ging). Ideaal om zo'n exemplaar mee te pakken voor een driedaagse wandeling :)
Na Nelson lakes opnieuw een nacht doorgebracht in Motueka en dan was het tijd voor het afscheid. Toch met wat spijt vertrokken daar, ne plezante tijd gehad :) Maar uiteraard zijn er nog veel leuke plekken in NZ die ik nog moet zien dus niet getreurd. Samen met Nicolas en Lisa (de Duitse waarmee ik de East cape tour gemaakt heb) over Lewis Pass naar Hamner Springs gereden. Spijtig genoeg regende het daar de hele tijd waardoor we onze tijd vooral in de backpacker hebben doorgebracht. Toch is geprobeerd met Nicolas om een wandeling te maken naar Mount Isobel. Dik spijt van gehad want de berg was volledig verhuld in de wolken. Zichtbaarheid was iets meer dan 50m. Prachtig grijs uitzicht :) Al chance was er nog een 41m hoge waterval, dat maakte de trip toch een beetje de moeite waard. Buiten een soort van kuuroord viel er niet veel meer te beleven in Hamner springs. De volgende dag dan ook al vertrokken. Nieuwe bestemming was Kaikoura en de walvissen. Niet zo'n lange autorit, een 2u, maar toch geweldig gefrustreerd uit de auto gekropen. De reden? Het gezaag van Lisa. Echt veel goesting gehad om die onderweg ergens te droppen maar dat toch maar gelaten :)
Kaikoura is ook weer een geweldig klein dorpje dat volledig op het toerisme gericht is. De walvissen hebben daar waarschijnlijk wel iets met te maken :) Een kilometer in de Pacific Ocean bevindt zich ter hoogte van Kaikoura een soort van canyon. De oceaan gaat daar van een paar honderd meter ineens een dikke kilometer diep. Daar zit veel plankton en vis en bijgevolg zijn er ook heel wat walvissen te zien (in 95% van de whale watching tours krijg je walvissen te zien). De eerste dag was opnieuw een bewolkte dag. Samen met Nicolas dan maar een wandeling naar de zeehondenkolonie gemaakt. Ene zeehond is er toch in geslaagd om een bomma geweldig te laten verschieten. Hij zat verstopt in de bosjes en toen de bomma passeerde stormde hij al brullend uit zijn schuilplaats met een hysterische bomma als gevolg. Moeilijk om dan niet te lachen :D Ook nog 4 Orca's gezien maar dat was vanop 200 m afstand. Veel meer dan 4 kleine vinnen krijg je dan niet te zien spijtig genoeg. De tweede dag in Kaikoura een wandeling naar Mount Fyffe gemaakt. Ah ja dat is ook nog speciaal in Kaikoura. Vlak naast de oceaan start een bergketen, hoogste top is ongeveer 2600m denk ik. De top van onze berg was slechts 1600m. Wel een stevige wandeling als je van op 100m moet beginnen. Na 3 uur stappen toch de top bereikt. Prachtig uitzicht en we konden ook het resultaat zien van wat de wolken de dagen voordien geproduceerd hadden: sneeuw. Uiteraard een sneeuwman op de top gemaakt :) De derde dag in Kaikoura was het dan eens tijd om een walvis te spotten. Het was nog eens schitterend weer dus de perfecte dag om een paar beestjes te zien. Helaas echter, geen enkele walvis gezien tijdens de trip. Wel een hele hoop albatrossen en een 50tal Dusky dolphins maar geen potvis, blauwe vinvis of free Willy te bespeuren. Al chance kregen we 80% van ons geld terug. Ook gevraagd waarom er geen walvissen waren en de reden zou een kleine aardbeving zijn die plaatsvond in Nelson lakes de dag nadat wij daar vertrokken zijn. Een gemiste kans om is een aardbevingske te voelen :)
Momenteel bevind ik mij in Christchurch, de grootste stad op het Zuid-eiland en erg Brits. Veel valt er echter wel niet te beleven,allez overdag toch niet :) Morgen opnieuw verder dus. Bestemming wordt waarschijnlijk Banks Peninsula en daarna Arthur's Pass. De 15e ga ik dan nog eens een week in een backpacker werken. Deze keer in Oamaru en laat dat nu net de plaats zijn waar de pinguins zitten :)
Greetz
Witte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
