Farewell spit en de vineyard

Hey!

Alles nog steeds okidoki pianissimoki hier :) Ik ben ondertussen voor de vierde keer in Motueka gearriveerd en hier zal ik meer dan waarschijnlijk de komende maand doorbrengen omdat ik hier een jobke gevonden heb. Het is niet de gewenste job als appelplukker geworden maar wel een job in een wijngaard. Oorspronkelijk werd ik aangenomen om te helpen met 'bird netting' (netten over de druiven hangen en de gaten in de netten dichten zodat de vogels er niet mee kunnen gaan lopen) maar ondertussen is dat al afgerond en kan ik nu elke dag blaadjes van de druivelaars trekken. Geweldig boeiende job :D maar met wat muziek in de oren en pauzes van gemiddeld 40 minuten zal ik het wel overleven. Een minpuntje van de job is wel dat ik er niet veel mee zal verdienen. Omgerekend naar Euro's verdien ik het spectaculaire bedrag van 4 Euro per uur. Om hier wat sneller een deftig bedrag te verdienen zal ik toch een andere job moeten zoeken. Wordt ongetwijfeld vervolgd :)

Tot zover de werkervaringen hier, nu nog maar een paar reisverhaaltjes. Samen met Reto ben ik afgelopen week naar Farewell Spit (het Noordelijkste punt van het Zuideiland en eveneens de plaats waar geregeld walvissen en andere beesten stranden) gereden. Niet zo'n lange rit maar we hebben er toch 2 dagen over gedaan. Alles uiteraard op het gemak gedaan en op verschillende plaatsjes gestopt. Eerste halte was Harwood's hole, een 187m diepe grot. De wandeling daarheen was wel de moeite maar van de grot zelf konden we niet al te veel zien. Iets te gevaarlijk om te dicht bij de schacht te komen. Die nacht hebben we in Takaka in een hippiehostel doorgebracht, speciale ervaring :) Volgende ochtend hebben we naar de Waikoropupu Springs bezocht. Enkel het water onder Antarctica zou zuiverder zijn dan het water in dit meer. Elk contact met het water was dan ook ten strengste verboden. Enkel eenden en vissen mochten er hun ding doen :) Op weg naar Collingwood nog 2 grotten ontdekt en die ook maar ineens verkend. Met onze prulpillampen de duisternis in en wat kom je dan tegen in de grot... glimwormen en gigantische palingen.
Na alle grottentochten en andere haltes bereikten we 11/2 toch eindelijk Farewell spit. Spijtig genoeg was het een bewolkte dag zodat we niet de hele cape konden zien. Wel een hele hoop zeehonden en fossielen van schelpen gezien. Van (gestrande) walvissen was er ook deze keer geen spoor te bespeuren.

Die donderdag begon Reto dan wat ongeduldig te worden omdat hij zaterdagochtend zijn vlucht naar Australie had. De ideale tijd om daarheen te gaan nu :D Het plan was om naar Nelson te gaan en daar Reto's bus in orde te brengen en dan een afscheidsfeestje te bouwen. Helaas was er weeral geen betaalbare accomodatie te vinden in Nelson en mijn tentje heeft het ook al begeven zodat het een nacht kamperen in de auto werd. Eigenlijk nog best goed geslapen maar de fles wijn en de pintjes hebben daar misschien ook wel een rol in gespeeld :)

Vrijdag Reto dan gedropt bij zijn bus en dan was het tijd om nog eens alleen rond te toeren. Allez toeren is veel gezegd. Eigenlijk gewoon naar het volgende dorpje, Motueka, gereden en mij daar opnieuw in de vertrouwde White Elephant geinstalleerd. Leuke backpacker want bijna de helft van de gasten zal hier voor een langere tijd verblijven zodat ge de kans hebt om iedereen wat beter te leren kennen. Ook de eigenaar George maakt het verblijf daar iets specialer. Elke ochtend knalt hij er een resem Duitse hits door, gaande van apres-ski muziek tot Rammsteinachtige toestanden, en in het weekend pakt hij zijn gasten mee naar zijn stamkroeg. Dat was dan ook ineens de activiteit van afgelopen nacht :)

Hmm wat kan ik hier nog schrijven. Tja voor de volgende weken zijn er niet al te veel reisplannen gemaakt. Het zullen eentonige werkweken worden maar uiteraard wel met goed weer :p Ach ja vanaf nu ook geen vunzigheden maar op de blog want het is nu blijkbaar ook een officiele link geworden op de site van WEP of zoiets. Ik zou dus eigenlijk nog wat reclame moeten maken voor NZ nu zeker. Allez hier nog 2 anekdotes speciaal voor diegenen die graag naar NZ willen komen.
Vorige week zaterdag in de White Elephant een Zweed leren kennen. Hij droomde er van om te leren skydiven dus hij besloot dat om hier in Motueka te doen. Eerst een paar instructielessen gehad en zo en dan was het tijd voor zijn eerste solosprong. Parachute gaat open maar dan geraakt hij door niet nader gegeven reden bewusteloos. Gevolg: landing op zijn gezicht en een helicoptervlucht naar Wellington hospitaal. Damage: een paar breuken en een zwaar beschadigd gezicht en reis is over (want hij zou maar 6 weken in NZ blijven). Les: skydiven moet ge zeker doen :D
Nog een verhaaltje om het af te leren. Eentje over de visjes in de zee. Ook afgelopen week werd er een gast aangevallen door een stingray (het beest dat 'crocodile hunter' Steve Irwin vakkundig van kant gemaakt heeft)op Kina beach (en laat dat nu net de plaats zijn waar ik nu in de vineyard moet prullen). Ook deze kerel heeft veel chance gehad. Zwaar bloedend is die uit de zee gestrompeld en de ambulance heeft de rest gedaan. Dus de les: zwemmen moet ge hier zeker doen :D

Zo dat waren de avonturen voor de afgelopen dagen/weken. Ik zal nu is naar het strand vertrekken se :)

Grtz